Trudny poród u koszatniczki – opis przypadku

Ciąża u koszatniczek nie zawsze przebiega pomyślnie. Właściciele powinni być czujni zarówno w trakcie jaj trwania jak i podczas porodu. Jako przykład kosiakowej mamy, która swoją trzecią ciążę prawie przypłaciła życiem posłuży nam Stefania.

Po podpisaniu zgody na znieczulenie zabrałam mamę wraz z urodzonymi już dziećmi na chirurgię. Maluchy trafiły do cieplarki, a ich mama na stół operacyjny. Po znieczuleniu jej za pomocą narkozy wziewnej przystąpiliśmy do wyciągania z niej zaklinowanego w jej drogach rodnych malucha. Nie było to łatwe zadanie, ponieważ z powodu wady genetycznej głowa płodu była zbyt duża i nie mogła przejść przez kanał miednicy. Trzeba było przeprowadzić zabieg podzielenia martwego płodu na części, aby móc go bezpiecznie dla matki wyciągnąć na zewnątrz.

Po tych czynnościach lekarskich mama została wybudzona z narkozy. Chcieliśmy zrobić to jak najszybciej, ponieważ była tak słaba, że nawet w trakcie tego krótkiego znieczulenia miała problemy z oddychaniem. Równolegle z dalszymi czynnościami diagnostycznymi pracowaliśmy więc nad tym, aby maksymalnie wzmocnić organizm samicy.

Wykonaliśmy dalsze badania z których wyszło, że w brzuchy Stefanii są jeszcze dwa maluszki. Niestety obydwa martwe. Samiczka dostała oksytocynę, aby pobudzić skurcze macicy. Dzięki temu w drogach rodnych pojawił się kolejny maluch. Pomogłam jej go urodzić, ponieważ samiczka nie miała już siły przeć. Niestety mimo ponownego zastosowania oksytocyny ostatni maluch nie zamierzał opuścić brzucha. Nawet nie zbliżył się do kanału miednicy. Omacując brzuch czułam, że jest ogromy.

Stan młodej mamy był bardzo ciężki. Ledwo przeżyła krótkie znieczulenie, które przeszła w trakcie wyciągania z niej zaklinowanego płodu. Dlatego robiłam wszystko, aby pozostałe dwa urodziła naturalnie (to dawało jej dużo większe szanse na przeżycie tego porodu). Niestety na tym etapie wiedziałam już, że to nam się nie uda.

Kilka godzin koszatniczka spędziła w szpitalu. Udało się nam lekami i kroplówkami poprawić nieco jej stan. Niestety nadal bardzo się bałam, że w jej przypadku ciężki zabieg, związany z otwarciem jamy brzusznej może być jej ostatnim. Mimo to przystąpiłam do operacji. Nie było innego wyjścia.

Sytuacja była smutna. 2 żywe maluchy czekały na karmienie, ich mama walczyła o życie. Narkoza wziewna jest najlepsza, niestety i ona nie daje gwarancji na sukces u zwierząt w ciężkim stanie. Liczył się czas. Po 15 minutach ostatni płód zalegający w macicy był już poza brzuchem mamy. Ogromy. Dobrze, że nie był pierwszy. Wtedy żaden maluch nie miałby szans na przeżycie porodu. Dobrze, że chociaż dwa pierwsze maluszki, które były naturalnej wielkości, zdążyły przyjść na świat zanim zaczęły się problemy przy próbach urodzenia kolejnego. Trzeci maluch, klinując się w drogach rodnych i zatrzymując poród doprowadził do uduszenia się kolejnych dzieci.

Kosiakowa mama była po operacji bardzo słabiutka, ale wybudziła się prawidłowo. Zabrałam ją do domu, ponieważ wymagała intensywnego leczenia, a oczywiście (jak to zwykle w takich sytuacjach bywa), była sobota wieczór. Walczyła o życie przez kolejne 12 godzin. Dopiero po tym czasie mogła przestać być dogrzewana, zaczęła sama trzymać właściwą temperaturę ciała. Dostawała kroplówki, antybiotyk, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Była dokarmiana, ponieważ początkowo nie miała nawet siły samodzielnie jeść. Udało się. W niedzielę rano dzielnie już stała na swoich łapkach a pod jej brzuchem grzały się dwa maleństwa. Nie piszczały niespokojnie, nie biegały po klatce, boczki miały prawidłowo zaokrąglone – widać było, że mają się dobrze i są prawidłowo karmione. Dzielna mama!

Histora z happy endem. Takie lubimy :):):)

PAMIĘTAJMY:

• obserwujmy samicę nie tylko w czasie trwania ciąży, ale i porodu wraz z okresem poporodowym. Na każdym z tym etapów mogą pojawić się problemy.

• nie dopuszczajmy do zbyt częstych ciąż. Wyniszczają one samicę i mogą znacząco skrócić jej życie.